از سال ۲۰۰۶ که توییتر راه‌اندازی شد تا سال ۲۰۰۹، داشتن حساب کاربری توییتر برای خبرنگارها آن‌قدر موضوع ضروری و مهمی نبود. در گذر زمان شاهد گسترش فوق‌العادۀ توییتر بین مردم و خبرنگارها بودم، تا‌جایی‌که از سال ۲۰۱۰ به بعد دیگر داشتن حساب کاربری برای خبرنگارها از نان شب هم واجب‌تر شده بود. برای اینکه بتوانند جدیدترین وقایع را مخابره کنند و مردم هم از جدیدترین اخبار باخبر باشند.
با اینکه کارکردن با توییتر در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، ولی پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد؛ اینکه خبرنگار چطور باید از توییتر استفاده کند: برای پرسونال برندینگ خودش؟ برای انتشار اخبار؟ برای برقراری ارتباط با مخاطبان یا فقط برای خوش‌گذرانی؟ باتوجهبه استقبال از توییتر بین خبرنگارها و کاربران ایرانی، تصمیم گرفتم این مطلب را بنویسم تا خبرنگارها بتوانند با روش‌ها و تکنیک‌های کاربردی برای استفادۀ بهتر از توییتر آشنا بشوند.
طبق گزارش مرکز تحقیقات Pew Research Center در سال ۲۰۱۸، بیش از نیمی از آمریکایی‌ها اخبار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنند. فیس‌بوک در این زمینه پیش‌تاز است. حدود ۴۴درصد از کل جمعیت آمریکا اخبار را در فیس‌بوک می‌خوانند یا می‌بینند. یکی از چالش‌های اصلی که خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها با آن روبه‌رو هستند این است که چطور خواننده‌ها را از موتورهای جستجو و شبکه‌های اجتماعی به سایت‌های خبری معتبر برگردانند. به نظر من رسانه‌ها باید دست به کار بشوند و اخبار را در کانال‌های ترجیحی مخاطبانشان منتشر کنند.
گزارش Adweek در سال ۲۰۱۲ نشان داد نزدیک ۶۰درصد از خبرنگارهای کل دنیا از توییتر استفاده می‌کردند. آنها بزرگ‌ترین و فعال‌ترین گروه شناخته‌‌شده در پلتفرم‌های شبکۀ اجتماعی را تشکیل می‌دهند. توییتر، در استراتژی‌های ارتباطی با رسانه‌های گسترده‌تر، نقش مهمی را در ارتباط‌گرفتن با خبرنگارها بازی می‌کند.
طبق گزارش سال ۲۰۱۶ وضعیت رسانه که در مجلۀ اینترنتی Cision منتشر شد، ۲۱٫۶درصد از شرکت‌‌کننده‌ها عقیده داشتند که ارزش توییتر در صنعت خبرنگاری رو به افزایش است و تقریباً ۴۰درصد هم اعلام کردند که توییتر معتبرترین شبکۀ اجتماعی برای دنبال‌کردن اخبار است.
با وجود اینکه نزدیک به ۲۵تا۳۰ هزار ایرانی فعال در توییتر وجود دارد، محدودیتی مبنی بر تعداد دقیق آنها که با چه هدفی از این شبکۀ اجتماعی استفاده می‌کنند وجود ندارد. باتوجهبه اینکه پیگیری اخبار در شبکه‌های اجتماعی و به‌خصوص توییتر در حال افزایش است و میزان استفاده از توییتر هم از سال ۱۳۸۸ روز‌به‌روز بیشتر شده می‌شود، حدس می‌کنم بعضی از ایرانی‌های حاضر در توییتر، با هدف پیگیری اخبار در این شبکۀ اجتماعی فعالیت می‌کنند.
دو هشدار مهم!
بعد از خواندن تجربیات خبرنگارهای خارجی در قالب بلاگ‌پست و هم‌صحبتی با خبرنگارهای ایرانی در استفاده از توییتر، متوجه شدم این دو نکتۀ مهم در صحبت‌هایشان خیلی تکرار می‌شود. پس قبل از پرداختن به نکات کلیدی لازم دانستم این دو نکته را ذکر کنم.
- ازآنجاکه توییتر نوعی پاتوق دیجیتالی برای خبرنگارهاست، احتمال دارد توییت‌زدن حواس خبرنگارها را از کار اصلی خود، یعنی خبرنگاری پرت کند. یعنی وسط نوشتن مرتباً به توییتر سر بزنند و بین نوشتنشان وقفه ایجاد بشود. این کار به‌خودی‌خود ایرادی ندارد؛ ولی مشکل از آنجا شروع می‌شود که ممکن است باعث لطمه‌زدن به تصویر خبرنگار در ذهن مردم بشود.
چون توییت‌ها نهایتاً ۲۸۰ کارکتر هستند و فضا برای پرداختن به جزئیات اخبار کم است، این احتمال وجود دارد که خبرنگارها به یک خبر در حد یک توییت بپردازند و نتوانند منظورشان را به‌خوبی برسانند و درنهایت این نوع تعامل باعث سوءبرداشت در ذهن مخاطبان توییت‌ها بشود. - دومین مشکل که به نظرم از مشکل اول اهمیت بیشتری دارد این است که توییتر به نوعی میز کار برای خبرنگارها تبدیل شده است و احتمال دارد که خبرنگارها اتفاق‌های رخ‌داده در توییتر را در روزنامه‌ها و… مخابره کنند. اما طبق تجربه بارها به این نتیجه رسیدم که توییتر نمی‌تواند آیینه‌ای تمام‌قد از تمام اتفاقات دنیا باشد و مشکل اینجاست که چون ما وقت زیادی را داخل آن می‌گذرانیم، کم‌کم باور می‌کنیم که دنیای واقعی همین جاست و اتفاقات دنیای واقعی را بر پایۀ اتفاق‌های داخل توییتر تحلیل می‌کنیم.
چند نکتۀ کلیدی برای استفاده از توییتر برای خبرنگارها
در ادامه سعی کرده‌ام که باتوجهبه تجربیات خودم از فعالیت در توییتر و هم‌صحبتی با سایر خبرنگارهای ایرانی و خارجی، نکات کاربردی و کلیدی برای استفادۀ بهتر از توییتر را فهرست کنم که با خواندن و تمرین‌کردن آنها می‌توانید از توییتر بهتر استفاده کنید.
- خبرنگار، مرغ عزا و عروسی: قانون نانوشته‌ای هم وجود دارد و آن اینکه هر خبرنگاری هر طوری که رفتار بکند، قطعاً از یک سری آدم فحش می‌خورد. این را همین اول گفتم تا بگویم شما راجع به هر چیزی با هر روشی اظهار نظر کنید، برخورد عده‌ای با شما با فحش است.
- تفاوت صفحۀ شخصی و صفحۀ خبرگزاری در توییتر: در توییتر بین صفحۀ شخصی و خبرگزاری هیچ تفاوتی وجود ندارد.
- تکمیل حساب کاربری: برای حساب کاربری خود نام کاربری، بیوگرافی، عکس حساب کاربری و کاور مناسب انتخاب کنید.
- تکمیل بایوگرافی: مطمئن شوید که بخش «درباره من» حساب کاربری شما به چشم می‌آید. اگر نمی‌توانید تشخیص بدهید که این قسمت را بی‌نقص نوشته‌اید، راه ساده‌اش این است که از خودتان این سؤال را بپرسید: «اگر یک خبرنگار همین الان حساب کاربری من را ببیند، توجهش جلب می‌شود؟» اگر جوابتان به این سؤال نه بود، پس یک جای کار شما می‌لنگد و باید دستی به بایوی حساب کاربری خود بکشید؛ اینکه خبرنگار چه حوزه‌ای هستید، در چه خبرگزاری یا مجله یا… فعالیت می‌کنید و… .
- اهمیت امنیت در حساب کاربری: اولین نکتۀ امنیتی در توییتر این است که با ثبت ایمیل و شماره تلفن در قسمت تنظیمات حساب کاربری، آنها را وریفای کنید تا درصورت لاک‌شدن، امکان بازیابی حساب را با استفاده از آنها داشته باشید.
- حضور مستمر: حضور مستمر در فضای مجازی باعث دریادماندن شما می‌شود. سعی کنید روزانه حداقل سه توییت خوب بنویسید.
- با شک توییت نکنید: وقتی از شنیدن یک خبر یا دیدن توییت یا منشنی چالشی عصبانی هستید، احساسی عمل نکنید و سعی کنید تا زمانی‌که عصبانیتتان فروکش نکرده است، توییت نزنید یا واکنش نشان ندهید. شبکه‌های مجازی خودشان غرق دروغ و خزعبلات هستند! اگر خواستید چیزی توییت کنید، از صحت و سقم آن مطمئن شوید.
- رعایت قانون ۵:۳:۲: به ۲۰ توییت آخر در فید خود نگاه کنید. آیا محتوای مربوط به حوزۀ خودتان را منتشر می‌کنید؟ آیا ترکیب طلایی محتوا را رعایت کرده‌اید؟ قانون ۵:۳:۲ به مارکترها کمک می‌کند تعادل بین محتواهای مختلف را حفظ کنند. از هر ۱۰ توییت شما، ۵ توییت باید از بقیۀ اکانت‌ها شِر شده باشد، ۳ توییت را باید خودتان ساخته باشید و ۲ توییت هم باید آیتم‌های شاد و تفریحی باشند که توییتر شما را از خشکی در بیاورند.
- خبرها را توییت کنید: مخابره‌کردن اخبار به فالوئرهایتان برای آنها اهمیت زیادی دارد؛ چراکه از اخبار روز مطلع می‌شوند. آنها دوست دارند اخبار را به‌طور خلاصه هم که شده حتی در حد یک توییت متوجه شوند و بعد اگر دوست داشتند خبر کامل را هم بخوانند. فقط لینک، عکس، یا ویدئوی خالی از حوادث توییت‌کردن، در گذر زمان باعث خسته‌شدن فالوئرهایتان می‌شود و به‌مرور زمان فالوئرهایتان ریزش می‌کنند.
- تک‌تک خبرها را توییت نکنید: توییتر شما را به کسانی وصل می‌کند که در حالت عادی هیچ‌وقت آنها را نمی‌شناختید و می‌توانید با آنها فعالیت‌های مشترک داشته باشید. این یک موقعیت استثنایی در توییتر برای خبرنگاران است و به آنها اجازه می‌دهد که نظریات بقیه را دربارۀ یک خبر یا حادثه بپرسند. شما هم باید از این فرصت استفاده کنید؛ اما هر داستانی را با فالوئرهایتان به اشتراک نگذارید. فالوئرها خبرهای دست اول شما را دوست دارند و می‌خواهند نظر، زاویۀ دید و نتیجۀ تحقیقات و جستجوهای شما را بخوانند. آنها هر از چندی به شما کمک خواهند کرد. اما اگر احساس کنند که از آنها سوءاستفاده می‌کنید، دست از این همکاری می‌کشند.
- ریتوییت‌کردن توییتهای بقیۀ خبرنگارها: همکاران شما هم مانند شما عاشق این هستند که نوشته‌هایشان را با مردم به اشتراک بگذارند و آدم‌های بیشتری نوشته‌هایشان را بخوانند. با ریتوییت‌کردن توییتهای سایر خبرنگارها در حساب‌های کاربری خود، به فالوئرهایتان منابع خبری دیگری معرفی می‌کنید که به دلیل اعتمادی که فالوئرهایتان به شما دارند، این منابع خبری را هم قبول می‌کنند و در عصری که خبر دروغ در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری و… کم نمی‌خوانیم، این امتیاز بزرگی برای شما مخابره‌کننده‌های حقیقت است.
همچنین، با ریتوییت‌کردن توییتهای بقیۀ خبرنگاران، احتمال اینکه آنها هم توییتهای شما را ریتوییت کنند بالا می‌رود و درنتیجه باتوجهبه اینکه فالوئرهای آنها توییتهای شما را می‌بینند، فالوئرهای جدیدی پیدا خواهید کرد. باز هم تکرار می‌کنم، یک منشن کوتاه دربارۀ هر خبری می‌تواند اینگیجمنت زیادی برای شما داشته باشد. با جمله‌ای مثل «این هم یک دیدگاه است» یا «بگذارید این‌طوری به ماجرا نگاه کنیم»، فالوئرها متوجه می‌شوند که در سرتان چه می‌گذرد، چگونه فکر می‌کنید و به این فکر و کامنت جواب خواهند داد.
- تعامل داشته باشید: شبکه‌های اجتماعی یعنی اینگیجمنت! آدم‌ها دوست دارند فکر کنند با شما رابطه دارند، حالا هر چقدر هم ناچیز و کوتاه و نیز دلشان می‌خواهد که مستقیم با خود شما صحبت کنند. اگر کسی به توییت شما منشنی داد و سؤال کرد، سعی کنید به بهترین شکل جواب او را بدهید. جواب‌دادن به منشن‌های سؤال یا خنده‌دار یا تعریف‌ها، به فالوئرهای شما این حس را می‌دهد که برای شما باارزش هستند، منشن‌هایشان دیده می‌شود و شما دوست دارید با آنها ارتباط بگیرید. یکی از راه‌های وفادارسازی فالوئرهایتان پاسخ‌دادن به منشن‌هایشان است.
- ترول‌ها (احمق‌ها) را معروف نکنید: اگر کسی که می‌خواهد توجه شما را جلب کند یک ترول (یا احمق) باشد، تمامی حرفهای بالا پشیزی ارزش نخواهد داشت. نه لازم است و نه توصیه می‌شود که جواب کسانی را بدهید که هدفشان فقط دعوا، فحاشی یا به‌جوش‌آوردن خون شماست (اصطلاحاً در شبکه‌های اجتماعی به این موضوع «فیدینگ دِ ترول یا بنزین روی آتش احمق‌ها ریختن» می‌گویند). بعضی از خبرنگارها در برابر این دسته از کاربران واکنش نشان می‌دهند و گاهی هم موفق هستند؛ ولی اگر شما نمی‌توانید با آنها مقابله کنید و حرفهای آنها شما را ناراحت و اذیت می‌کند، بهترین راه این است که آنها را ریپورت و بلاک کنید یا کلاً نادیده بگیرید و به زندگی عادی خودتان برگردید. شبکۀ اجتماعی نباید محلی برای آزاردیدن و درگیری فکری باشد.
- اظهارنظر‌کردن دربارۀ خبرها: توییتر خواب ندارد و بدون واسطه و با سرعت همه‌چیز در آن در حال توییت‌شدن است. وقتی خبر تازه‌ای منتشر می‌شود، فرصتی برای شماست که نظر حرفهای خود را دربارۀ آن بدهید. لازم نیست تا زمانی که برداشت شما آمادۀ انتشار شود صبر کنید. به فالوئرهایتان بگویید که چه فکری دربارۀ یک داستان یا خبر می‌کنید، چرا این خبرها مهم هستند و ثانیه‌ای را از دست ندهید.
- سوژه‌یابی: توییتر محل خوبی برای جمع‌آوری سوژه‌ها و تجربیات از سایر افراد است که در کنار تماس‌های تلفنی با آدم‌های مختلف، می‌توانید از آن استفاده کنید. بعضی اوقات فالوئرهای شما به سؤال‌هایتان جواب‌هایی می‌دهند که اصلاً به ذهنتان نمی‌رسیده. می‌دانم شاید افرادی که از طریق توییتر به سؤال‌هایتان جواب می‌دهند، نمایندۀ کل جامعه نباشند، اما می‌توانند شما را به تعدادی دادۀ اولیۀ خوب برسانند.
- کمی زندگی شخصی اما بدون درد و دل: کاربرها به غیر از گپ‌زدن، دوست دارند شما را بشناسند. آنها دوست دارند بدانند وقتی قلم خبرنگاری را کنار می‌گذارید، چگونه فردی می‌شوید. پس اگر می‌خواهید جک بی‌مزه‌ای که تازه شنیدید، عکس بهترین آش‌رشته‌ای که تا الان خوردید یا غم سکوت عصر جمعه را توییت کنید، حتماً این کار را انجام بدهید. البته فراموش نکنید که لازم نیست توییت‌ها خیلی شخصی باشند یا همه‌چیز را با همه به اشتراک بگذارید. مرز بین زندگی شخصی و زندگی اجتماعی خودتان را تعیین کنید. تقسیم‌نکردن حس بعضی لحظه‌های خیلی خصوصی زندگی با همه، هیچ ایرادی ندارد. حساب کاربری توییتر شما به کس دیگری مربوط نیست و شما اختیار توییتهای خودتان را دارید؛ اما زیاد هم جدی نباشید. سوتی‌ها و اشتباه‌های خنده‌دار خودتان را به فالوئرها بگویید و دربارۀ خودتان هم جک بنویسید. این‌ها خصلت‌هایی هستند که ما انسان‌ها را می‌سازند.
- خوش باشید: مهم‌ترین نکته‌ای که دربارۀ توییتر نباید فراموش کنید این است که توییتر فقط یک پلتفرم شبکۀ اجتماعی است. شاید به اندازۀ یک نویسندۀ دیگر فالوئر نداشته باشید یا توییتهای شما به اندازۀ بقیه لایک نخورد یا منشن نداشته باشد؛ ولی به این معنی نیست که شما خبرنگار بدی هستید، بلکه فقط نشان می‌دهد که توییتر را بهتر نمی‌شناسید و با آن بهتر کار نمی‌کنید. این هم با تمرین و گذر زمان درست می‌شود. توییتر نوعی ابزار اجتماعی است و باید از بودن در آن لذت ببرید. اگر توییتر به شما استرس وارد می‌کند، باید مدتی از آن دور بمانید و دربارۀ نحوۀ استفاده از آن دوباره فکر کنید. شبکۀ اجتماعی با مزاج همه سازگار نیست، پس به خودتان زمان بدهید تا مناسب‌ترین روش استفاده از این پلتفرم‌های اجتماعی را درک کنید. نکتۀ مهم این است که اگر خودتان باشید، نیازی به جذب فالوئر نیست؛ زیرا آنها شما را پیدا می‌کنند.
- خلاصه که: برای ساختن پل ارتباطی موفق، آرام باشید. در طول زمان و با فالو‌کردن افراد درست، وارد بحث‌ها شدن و شِیر یا لایک‌کردن پست‌ها رابطۀ خوبی با آنها بسازید. با راهکار «آهسته‌آهسته» جایگاه مستحکمی در جامعۀ هدف داخل توییتر به دست می‌آورید و به این روش، زمان صحبت مستقیم با خبرنگارها، شما را جدی می‌گیرند و شانس شما برای جواب‌گرفتن از آنها بسیار زیاد می‌شود.
چند خبرنگار خارجی و ایرانی
در ادامه فهرستی از خبرنگارهای خارجی و ایرانی را گذاشتم که می‌توانید به حساب کاربری‌شان سر بزنید و از نوع توییت‌هایشان و استراتژی توییت زدنشان الگو بگیرید و باتوجهبه رویکرد خودتان در صفحۀ خودتان فعالیت کنید.
- Bret Baier
- Evaristo Costa
- Justin Ling
- Ginella Massa
- نیما اکبرپور
- حمید حاجی‌پور
- سعید برآبادی
- ترانه بنی‌یعقوب
پیرو همین صحبت‌ها به سراغ حمید حاجی‌پور، روزنامه‌نگار و گزارش‌نویس روزنامۀ ایران که در نخستین جشنوارۀ مطبوعات و خبرگزاری‌‌های انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه‌‌نگاران کشور رتبۀ برتر را کسب کرده رفتم تا دربارۀ نحوۀ استفاده از توییتر برای خبرنگارها مصاحبه‌ای کنم. در ادامه می‌توانید این مصاحبه را بخوانید. به‌علاوه اگر دوست داشتید می‌توانید حمید را در اینستاگرام هم دنبال کنید.
حمیدجان خودت را معرفی می‌کنی؟
حمید حاجی‌پور هستم، روزنامه‌نگار و کارشناس ارشد روزنامه‌نگاری.
اوایل دهۀ هشتاد لیسانس خبرنگاری را از دانشگاه تهران مرکز گرفتم. برای فوق لیسانس هم دانشگاه علوم تحقیقات، رشتۀ علوم ارتباطات خواندم و برای دکترا هم اقدام کردم و همین رشته را قبول شدم، ولی به‌خاطر مشغله‌هایی مثل تأهل و هزینه‌های زیاد دکترا از ادامۀ تحصیل در این مقطع تا زمان مناسب طرف‌نظر کردم.نزدیک به ۱۲ سال سابقۀ روزنامه‌نگاری دارم. از خبرنگاری حوادث در هفته‌نامۀ امین جامعه شروع کردم و بعد آمدم سمت روزنامه و نوشتن در روزنامه. در حال حاضر هم در روزنامۀ ایران به‌عنوان معاون سرویس گزارش مشغول به فعالیت هستم.
از کِی با توییتر آشنا شدی و فعالیت خود را در آن شروع کردی؟
از سال ۲۰۱۲ که بیشتر به شبکه‌های اجتماعی علاقه‌مند شدم، بنا به استفادۀ همکارهای خودم و اطرافیانم که در وایبر و وی‌چت و… فعالیت می‌کردند، من هم فعالیت کردم. اما با گذشت زمان و رونق‌گرفتن توییتر از سال ۲۰۱۵، دیگر آرام‌آرام شروع کردم به فعالیت در توییتر.
آن زمان که در توییتر فعالیتم را شروع کردم، حس می‌کردم می‌توانم با هم‌صنفی‌های خودم و کسانی که به خبر علاقه‌مند هستند در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و… تبادل اطلاعات کنم و از دیدگاه‌های مختلف آگاه بشوم.
در طول روز چقدر از وقت خودت را در توییتر می‌گذرانی و چه دستاوردهایی برای تو دارد؟
من به‌شخصه روزانه نزدیک به ۱۰ ساعت سرکار هستم و در کنار آن در توییتر هم هستم. بعد هم که می‌روم خانه سعی می‌کنم کمتر از توییتر استفاده کنم و بیشتر وقتم را با خانواده بگذرانم؛ ولی حدس می‌زنم که نزدیک به ۱۲ ساعت به‌صورت جسته‌گریخته وقتم را در توییتر می‌گذرانم.
این وقت‌گذاشتن‌ها برای من دستاوردهایی هم داشته؛ مثلاً خیلی وقت‌ها سوژه‌هایی را از دل همین توییتر برای گزارش‌نویسی پیدا و انتخاب می‌کنم یا مثلاً خیلی‌وقت‌ها که برای تهیۀ گزارش به شهرستان‌های مختلف می‌روم و در توییتر اطلاع‌رسانی می‌کنم، هم‌وطن‌های ما که در آن شهرها هستند و در توییتر فالو دارند، پیشنهاد می‌دهند که پیششان بمانیم و چون بومی هستند، برای تهیۀ گزارش کمک بزرگی به خبرنگارها می‌کنند.
اما یک نکته هم باید دربارۀ آنلاین‌بودن خبرنگارها بگویم. به نظرم خبرنگار همیشه باید آنلاین باشد تا از اتفاقات و اخبار جدید باخبر بشود؛ ولی خب این کار در مهمانی و مسافرت باعث ناراحتی اطرافیانمان می‌شود و می‌گویند: «همش سرت تو گوشیه!» ولی خب این کار ما به این معنی نیست که داریم با گوشی بازی می‌کنیم یا با کسی چت می‌کنیم؛ دقیقاً داریم اخبار را از خبرگزاری‌ها و صفحات توییتری، در لحظه دنبال می‌کنیم.
متأسفانه این موضوع در ذهن مردم به‌خوبی جا نیفتاده که یک خبرنگار به اقتضای کارش باید در طول شبانه‌روز تقریباً همیشه آنلاین باشد و این جانیفتادن در ذهن مردم باعث می‌شود که فکر کنند ما خبرنگارها آدم‌هایی هستیم که «همیشه سرمان تو گوشیه.»
تا حالا استفاده از توییتر باعث شده به کارت لطمه بخورد؟
توییتر فضای ملتهبی دارد کلاً و به‌خاطر همین من به تک‌تک کلماتی که در توییت‌هایم استفاده می‌کنم دقت می‌کنم تا مخاطبانی که توییت را می‌خوانند دچار سوءبرداشت و سوءتفاهم نشوند. مثلاً یادم هست یک بار دربارۀ گرونی پوشک که خودم به‌خاطر بچۀ ۸ماهه‌ای که دارم با آن سر‌و‌کار داشتم توییتی زدم و گلایه کردم از وضعیت گرانی آن. بعد کار به جایی رسید که از توییت من، از طرف جناحی خاص اسکرین‌شات گرفته شد و درنهایت فرستادند برای مدیرمسئول که ایشان علیه دولت نوشته و باید اخراج بشود و…!
به نظرم در توییتر باید مقدار زیادی دست‌به‌عصا بود؛ ولی در کل سود توییتر سود بیشتر از ضررش بوده برای من.
به نظر تو توییتر واقعاً می‌تواند در مخابرۀ خبرها به خبرنگارها کمک کند؟
خبرنگارهای دهۀ ۶۰ وقتی برای تهیۀ خبر به شهرهای مختلف می‌رفتند، باید اخبارشان را از طریق تلفن منتقل می‌کردند تا در فلان روزنامه در تهران چاپ بشود. خود این کار مشکلات زیادی داشت؛ مثلاً طرف دیگر به‌درستی صحبت‌های خبرنگار را نمی‌شنید یا جمله‌ها را با اشکال می‌نوشت و…!
خبرنگارها در دهۀ ۷۰، با ورود اینترنت به ایران، وقتی به شهرهای دیگر می‌رفتند، عکس‌ها و اخبار و گزارش‌هایشان را از طریق اینترنت «دایل‌آپ» کافی‌نت برای تهران ارسال می‌کردند تا در فلان روزنامه چاپ بشود. این کار هم باز مشکلاتی داشت؛ مثلاً اینکه سرعت اینترنت خیلی ضعیف بود و باید ساعت‌ها منتظر بارگذاری یک عکس می‌شدند و استرس اینکه فایل بارگذاری می‌شود، ایمیل ارسال می‌شود یا نه و… .
ولی الان که سرعت و دسترسی اینترنت زیاد شده، واسطه‌ها هم حذف شدند و می‌شود اخبار و گزارش‌ها را در لحظه یا حداقل در دقیقه به علاقه‌مندان خبر رساند. سر جریان ریزش معدن زغال‌سنگ زمستان یورت آزادشهر که من برای تهیۀ گزارش رفته بودم، با سرعت اینترنت E برای تهیۀ فیلم و عکس و انتشارش در توییتر تلاش کردم که این کار به‌خاطر محدودیت‌های سرعت اینترنتی که داشتم به کندی انجام می‌شد؛ ولی وقتی توییت‌هایم ارسال شد، بازدید خوبی گرفت.
پیشنهاد تو به خبرنگارهایی که این مصاحبه را می‌خوانند چیست؟
پیشنهاد من به خبرنگارها و کسانی که به خبر علاقه‌مند هستند این است که از ابزار شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند و سعی کنند نحوۀ استفادۀ درست از آن را یاد بگیرند. شبکه‌های اجتماعی در بیشترشناساندنشان به آدم‌ها کمک می‌کنند. مخصوصاً الان که کارکردن در مطبوعات چارچوب‌ها و محدودیت‌هایی دارد. در پایان باید بگویم که شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه توییتر یک رسانۀ شخصی برای هر خبرنگار است.
در آخر هم پیشنهاد می‌کنم اگر دوست داشتید این چند PDF کاربردی به زبان اصلی را دانلود کنید و بخوانید.
- Challenges and opportunities for news media and journalism in an increasingly digital, mobile, and social media environment
- Journalism and Social Media How Spanish Journalists are Using Twitter
- Journalists and Twitter How Australian News Organisations Adapt to a New Medium
- Reuters Institute Digital News Report 2018
- Social Media – a handbook for journalists
- Twitter and the News How people use the social network to learn about the world-min
اسپانسر: اخبار رسمی
اخبار رسمی یک نیوزوایر در ایران و یک راهکار جامع برای روابط عمومی آنلاین کسب‌وکارهاست. اخبار رسمی کمک می‌کند که کسب‌وکارها بتوانند اخبار دستاوردها، افتخارات، رویدادها و محصولات خود را در برترین رسانه‌های ملی و بین‌المللی منتشر و پربازدید کنند.
6)Columbia Journalism Review 1
7)Columbia Journalism Review 2
منابع
سلام و احترام
مطلب جالبی بود ممنون شما